december 2021

Natuurinclusief bouwen is hard bezig om de norm te worden van het moderne bouwen.

Gezien vanuit de statistische benadering (taartdiagram) komt het er op neer dat de natuur voorzichtig wordt uitgenodigd in het taartpuntje 'bebouwing'. Het uitgangspunt is echter nog steeds een systeem van verstedelijking met een relatief beperkt 'budget' voor groen.

De mens heeft zich in haar bestaan hier op aarde langzaam maar zeker weten te ontworstelen aan de greep van de natuur. Van verzamelaars hebben we het gebracht tot scheppers. We zijn niet meer afhankelijk van de gratie van de natuur, maar zetten haar naar onze hand. De natuur en de mens zijn in ons wereldbeeld twee vijandige krachten. Natuur bestaat slechts daar waar de mens zijn scheppingsdrang in toom kan houden, of waar het nog aan de technische middelen ontbreekt om onze wil wet te maken.

Wat als we in gedachten de rollen weer eens omdraaien: de regie terug naar de natuur en de mens tevreden met een mooi plekje binnen die natuur. Geen natuurinclusieve woning, maar een wooninclusieve natuur? Vanuit de natuur voorwaarden stellen aan de woonvorm. Hoe zou dat er uit kunnen zien?

later hopelijk meer!